прабачце, але не выношу гэтага культурнага снабізму... ў дачыненні да тэатра асабліва. Герцэн, здаецца, называў тэатр - "парламентам культуры". МХАТ ствараўся як "агульнадаступны" тэатр. тут усе роўныя - усе класы. у тэатра да хвіга розных сродкаў уздзеяння, каб паўздзейнічаць АДРАЗУ і на ЎСІХ.тым больш, калі гаворка ідзе пра акадэмічны тэатр.канешне, рэальна ўсеагульная любоў дасягаецца толькі ў выключным выпадках. але заразіць чалавека, які хай сабе ў першыню прыйшоў у тэатр, жаданнем хадзіць яшчэ і яшчэ, жаданнем разабрацца, заахвоціць, мусіць кожны.а калі для таго, каб зразумець нейкі спектакль трэба схадзіць на 10 разоў... я карацей гэтага не разумею.